ΤΕΧΝΕΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ :2014-2015

ΜΠΗΤΛΣ 

Οι Μπητλς σχηματίστηκαν στο Λίβερπουλ το 1959 και η αρχική τους σύνθεση περιλάμβανε τους Τζων Λένον, Πωλ Μακάρτνι, Τζορτζ Χάρισον, Στιούαρτ Σατκλιφφ (μπάσο και φωνή), και Πιτ Μπεστ (τύμπανα). Tο πρώιμο ρεπερτόριό τους στηριζόταν σε διασκευές αμερικανικών R&B κομματιών των Chuck Berry και Little Richard. Με την επιστροφή τους από το Αμβούργο στις αρχές του 1961, ο Σατκλιφφ αποφασίζει να αποχωρήσει και ο Μακάρτνι παίρνει το μπάσο. Τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Brian Epstein γίνεται μάνατζερ τους, τον Αύγουστο του 1962, αντικαθιστούν τον ντράμερ Πιτ Μπεστ, με τον Ρίτσαρντ Στάρκι (Ρίνγκο Σταρ), και κυκλοφορούν το ιστορικό single "Love Me Do" με παραγωγό τον George Martin που σύντομα θα απολάμβανε τη φήμη του "πέμπτου Beatle". Καθιερώνουν το image με το ιδιαίτερο κούρεμά τους και τα σακάκια δίχως κολάρο και το "She Loves You" γίνεται το single με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της Βρετανίας.

Ταξιδεύουν στις H.Π.A.  Στη Νέα Υόρκη, τον Αύγουστο του 1965, είναι το πρώτο γκρουπ που παίζει σε στάδιο μπέιζμπολ. Δίνουν το τελευταία ζωντανή συναυλία της καριέρας τους στο Σαν Φρανσίσκο. Στις 25 Iουνίου 1967, στην πρώτη παγκόσμια ταυτόχρονη μετάδοση μέσω δορυφόρου, τραγουδούν το "All You Need Is Love" σε 200 εκατομμύρια ανθρώπους. Ήταν μια από τις πιο δυνατές, ιστορικά και συναισθηματικά, στιγμές στην ιστορία της ροκ μουσικής. 

Οι "Υπέροχοι Τέσσερις" ακολούθησαν προσωπικές καριέρες με αρκετές αξιόλογες στιγμές, που όμως ποτέ δεν πλησίασαν την ακεραιότητα του Beatle-ικού καλλιτεχνικού οράματος. Τον Δεκέμβριο του 1980 ο Λένον δολοφονείται έξω από το σπίτι του στη Nέα YΥόρκη και στις 30 Νοεμβρίου του 2001 ο Χάρισον πεθαίνει από καρκίνο στο Λος Άντζελες.

                                                                                                  Λαγού Αθηνά-Γ2

                                                 

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ

2004 – Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Επιστροφή του Βασιλιά 

Το τελευταίο μέρος της επικής τριλογίας με σκηνοθέτη τον Peter Jackson σάρωσε τα Όσκαρ το 2004, και αποχώρησε  και με το βραβείο των βραβείων, αυτό της καλύτερης ταινίας. Συνυποψήφιοι εκείνη την χρονιά ήταν τα Lost in Translation, Master and Commander, Mystic River και Seabiscuit.

 2005 – Million Dollar Baby

Ο Clint Eastwood εκείνη τη χρονιά βρήκε την πολυπόθητη αναγνώριση που του χρωστούσε για καιρό το Χόλιγουντ: Η ταινία του κέρδισε όλα σχεδόν τα σημαντικά βραβεία, περιλαμβανομένου αυτου της καλύτερης ταινίας, της σκηνοθεσίας. Συνυποψήφιες για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας ήταν το Ray, το Finding Neverland, το Aviator και το Sideways. 

2006 – Crash 

Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα από οσκαρικής άποψης χρονιά της τελευταίας δεκαετίας, είχε… απ’ όλα: Και πολιτική και συγκλονιστικές ερμηνείες  και τον George Clooney… πολυθεσίτη μπροστά και πίσω από τις κάμερες, και την πρώτη «σοβαρή» ταινία του Woody Allen, το Match Point. Τελικά, με το αγαλματίδιο αποχώρησε το Crash του Paul Haggis. 

2007 – The Departed 
Ο Martin Scorsese αποχώρησε τόσο με το Όσκαρ σκηνοθεσίας, όσο και με αυτό της καλύτερης ταινίας –τρόπος του λέγειν, για την ακρίβεια με το Όσκαρ καλύτερης ταινίας αποχωρεί από την τελετή ο παραγωγός και όχι ο σκηνοθέτης της ταινίας. Συνυποψήφιες εκτός από τη νικήτρια μας Little Miss Sunshine ήταν και το Babel, το Letters from Iwo Jima και The Queen.

2008 – No Country for Old Men
Σε μια από τις πιο αδιάφορες (οσκαρικά) χρονιές της δεκαετίας, το No Country for Old Men κερδίζει εύκολα το χρυσό αγαλματίδιο, απέναντι στα Atonement, Juno, Michael Clayton και There will be Blood. Οι αδελφοί Κοέν φεύγουν από το Kodak Theater με το Όσκαρ σκηνοθεσίας ανά χείρας, και μια τελετή απονομής που δεν θα θυμάται κανείς ρίχνει αυλαία 

2009 – Slumdog Millionaire 
Το μικρό αριστούργημα του Danny Boyle είχε δύσκολο ανταγωνισμό εκείνη τη χρονιά: Πρώτο και καλύτερο, το Frost/ Nixon, το Curious Case of Benjamin Button, το Milk και το The Reader. Τελικά, κέρδισε τόσο το Όσκαρ καλύτερης ταινίας όσο και αυτό της σκηνοθεσίας. 

2010 – The Hurt Locker
Η πρώτη χρονιά που οι υποψήφιες για Όσκαρ καλύτερης ταινίας γίνονται δέκα (από πέντε ταινίες που ήταν μέχρι και το 2009), είναι και η πρώτη χρονιά που ένα animation (το υπέροχο Up της Pixar) βρίσκεται υποψήφιο σε αυτήν την κατηγορία. Οι υπόλοιπες ταινίες που διεκδικούσαν το αγαλματίδιο ήταν οι εξής: Inglourious Basterds, Avatar, The Blind Side, District 9, An Education, Precious, A Serious Man και Up in the Air.

2011 – The King’s Speech
Ο Λόγος του Βασιλιά επικράτησε ταινιών όπως τα The Fighter, The Kids are Alright, 127 Hours, The Social Network, True Grit, Winter’s Bone και Toy Story.

2012 – The Artist
Συνυποψήφιες ήταν οι ταινίες: Extremely Loud and Incredibly Close, Midnight in Paris, Moneyball, The Descendants, The Help, The Tree of Life και War Horse.

2013 – Argo 
Και φτάνουμε αισίως στην τελευταία χρονιά της με την καλοσκηνοθετημένη  ταινία του Ben Affleck, να κλέβει το αγαλματίδιο από άλλα αριστουργήματα όπως το Amour, το Beasts of the Southern Wild και το Lincoln. Συνυποψήφιες εκείνη τη χρονιά ήταν ταινίες όπως το Django, το Les Miserables, το Life of Pi, το Silver Linings Playbook και το Zero Dark Thirty.

                                                            ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ-μαθήτρια του Γ2